Saeterbakken AH i wsp. Wpływ treningu stabilizacji centralnej na szybkość rzutu u piłkarek ręcznych J Strength Cond Res 2011;25(3):712-18

Podsumowanie

Wnioski płynące z tego eksperymentu potwierdzają, że funkcjonalny, trójpłaszczyznowy trening stabilizacji centralnej polegający na wykonywaniu stopniowo utrudnianych ćwiczeń stawów biodrowych i tułowia prowadzony w zamkniętych łańcuchach kinematycznych w warunkach niestabilności istotnie poprawił szybkość rzutu u zawodniczek piłki ręcznej. Wydaje się, że zaawansowane pod względem stopnia trudności ćwiczenia poprawiające stabilizację centralną oraz stabilność dają możliwość generowania znacznych prędkości w tak złożonych czynnościach ruchowych, jak rzut w piłce ręcznej.

Streszczenie

Celem pracy było zbadanie wpływu ćwiczeń stabilizacji centralnej prowadzonej zgodnie z zasadami systemu SET na zwiększenie maksymalnej szybkości rzutu piłkarek ręcznych. W badaniach uczestniczyły 24 zawodniczki drużyny piłki ręcznej jednej ze szkół wyższych (16,6±0,3 lat, 63±6 kg, i 169±7 cm). Na początku eksperymentu zawodniczki podzielono na grupę SET (n=14) oraz grupę kontrolną (n=10). Zawodniczki z obu grup przez 6 tygodni uczestniczyły w regularnych treningach piłki ręcznej. Ponadto dwa razy w tygodniu w grupie SET stosowano stopniowo utrudniany program ćwiczeń stabilizacji centralnej polegający na wykonywaniu 6 ćwiczeń w zamkniętych łańcuchach kinematycznych prowadzonych na niestabilnym podłożu. Maksymalną szybkość rzutu zmierzono za pomocą fotokomórek przed i po okresie treningowym. Maksymalna szybkość rzutu w grupie SET zwiększyła się po treningu o 4,9% – z wartości 17,9±0,5 do 18,8±0,4 m/s (p<0,01). Jednocześnie nie zanotowano istotnych zmian w grupie kontrolnej (17,1±0,4 vs 16,9±0,4 m/s). Uzyskane wyniki sugerują, że trening stabilizacji prowadzony w zamkniętych łańcuchach kinematycznych w warunkach niestabilności w znacznym stopniu zwiększa maksymalną szybkość rzutu. Silniejszy i bardziej stabilny kompleks biodrowo-miedniczno-lędźwiowy może przyczyniać się do zwiększenia szybkości wykonania ruchów złożonych. Trenerzy przygotowania siłowego mogą – za pomocą niestabilnego podłoża – wprowadzać siły  zaburzające stabilizację stawów w czasie wykonywania przez zawodników ćwiczeń w zamkniętych łańcuchach kinematycznych. Może to stymulować prawidłowe wzorce nerwowo-mięśniowe i zwiększać siły generowane przez zawodnika, co będzie wpływać na poprawę tak specyficznych czynności ruchowych, jak rzut w piłce ręcznej.